اثربخشی مدیریت استرس به شیوه شناختی– رفتاری بر سلامت روان شناختی و تکانش گری معتادان

هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی مدیریت استرس به شیوه شناختی – رفتاری بر تکانش­گری و سلامت روان­شناختی معتادان تحت درمان نگه­دارنده با متادون است. روش: این پژوهش از نوع شبه­آزمایشی و طرح تحقیق آن از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. برای این منظور 20 فرد مبتلا به سوءمصرف مواد که تحت درمان نگه­دارنده با متادون در یکی از مراکز ترک اعتیاد استان تهران قرار گرفته بودند؛ به شیوه نمونه­گیری دردسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (10 نفر) و گروه کنترل (10 نفر) قرار گرفتند. آموزش طی 10 جلسه برگزار شد و پرسشنامه تکانش­گری بارت و مقیاس افسردگی، اضطراب و استرس در دو مرحله توسط شرکت کنندگان تکمیل گردید. یافته ها: یافته­های تحلیل کوواریانس چند متغیری نشان داد که تفاوت معناداری در نیمرخ دو گروه آزمایش و کنترل در میزان تکانش­گری و همچنین سلامت روان در مرحله پس آزمون وجود دارد. به طوری که گروه آزمایش ارتقاء قابل ملاحظه ای را نشان دادند. بحث و نتیجه­گیری: نتایج نشان داد که آموزش مدیریت استرس به شیوه شناختی – رفتاری می­تواند به عنوان یک روش مداخله­ای مفید برای ارتقاء سلامت روان و کاهش تکانش­گری معتادان تحت درمان نگه­دارنده با متادون مؤثر باشد